Vorig jaar won Lars van der Haar een veldritwedstrijd en noemde na afloop het een priegelrondje, geheel tot verbazing van het Vlaamse duo-commentaarstel Ruben Van Gucht en Paul Herygers. Het woord was zo bijzonder, schijnbaar, dat ze het nooit zijn vergeten. Luister maar:
Een priegelrondje, Meneer Hergers weet niet de “echte exacte vertaling” en Ruben geeft aan dat het waarschijnlijk een “Nederlands woord” zal zijn.
Zo zien we dat het dus ook wederkerig is, in het Noorden gebruiken ze woorden die in het Zuiden volledig onbekend zijn, ze weten de vertaling niet van een bepaald Nederlands woord.
Wat dat Nederlands betreft, Ruben heeft gelijk:
Alle woorden met priegel krijgen de aanduiding NL en zoals Ruben en Paul ons laten weten is het in België volledig onbekend.
Overigens, gaat het bij een priegelrondje, zoals Lars van der Haar het bedoelde, om betekenis 2. Een rondje waarbij je met de fiets goed moet sturen en opletten om foutloos door het parcours te geraken.
Oisterwijk
Mocht Ruben Van Gucht dit lezen of iemand die hem kent. In het Nederlands komt in plaatsnamen weleens de klinkercombinatie OI voor. Zoals in Oisterwijk, Goirle, Oirschot en het Rotterdamse Charlois. Dat zijn allemaal oude spellingswijze om een lange oo aan te geven. Elke klinkercombinatie die eindigt op een i geeft aan dat de eesrte klinker verlengd moet worden. Het is Oosterwijk, Goorle, Oorschot en Sjarloos. De i spreek je niet uit. De IJ is een speciale, dat was ooit II, bedoeld om een een lang i uit te spreken. In sommige delen in Nederland en België gebeurt dat nog steeds. IJs wordt daar uitgesproken als ‘ies’.